03 augustus 2011

Eindelijk naar Balk

De grootvader van moeders kant, Jan ten Brink, geb. in 1884 en gestorven in 1935, heb ik niet gekend. Ik heb wel over hem gehoord; mijn grootmoeder dacht nog met zo veel warmte aan hem en ik luisterde graag. De familie zou uit Balk komen en is destijds om economische redenen naar Amsterdam gegaan. Heden zou je spreken over economische vluchtelingen.
De gracht door Balk
Het is mijn grootvader economisch goed gegaan; hij werd machinist bij de NS. Ik beschik nog over zijn pet die door mijn oma werd bewaard als een kleinood. Hij ligt nu in een doos ergens in mijn schuur. De volgende generatie zal hem ongetwijfeld weggooien vrees ik.
Maar vandaag ging ik met broer Jan naar Balk. Perfect met het Dal Vrij Abonnement van de NS naar Hoogkarspel, waar Jan me van de trein haalde. De trein van 10 voor zes uit Bilthoven naar Amersfoort en dan met de intercity naar Hoogkarspel. Ik was er om 7.50 uur. Nog even een kopje koffie bij Jan thuis en toen met de auto over de afsluitdijk naar Friesland. Na anderhalf uur rijden kwamen we in Balk; we gingen natuurlijk ook om te lopen maar voor mij was het toch ook de nieuwsgierigheid naar het plaatsje. Er stond een aantal gebouwen die van vóór 1880 waren. Die heb ik uiteraard op de foto gezet.
Op de gevelsteen stond 1860 dus dit stond er toen mijn opa werd geboren



Een oude brouwerij

Vervolgens door het verrassend mooie bos van Gaasterland in de buurt van Balk gelopen. Op een begraafplaatsje hebben we nog vergeefs gekeken of we de naam Ten Brink op een zerk zagen. Dat was helaas niet het geval. Totaal ongeveer 2.30 uur gelopen, niet mis dus.
Weer met de trein terug. Heerlijke dag die helemaal in het teken van de genealogie stond. Want ik werd 'savonds nog gebeld door Karel dV, een aangetrouwde achterneef die van enkele familielijnen de stamboom heeft uitgezocht; we hadden elkaar ruim veertig jaar niet meer gesproken; of genealogie ook verbindt! Hij heeft mij wat aanwijzingen verstrekt en dat werkt heel aanstekelijk. Ik ben nu ook enkele generaties opgeschoten met m'n eigen familienaam van Elven. Verrassend hoeveel info op Internet voorhanden is als je de weg weet! Fascinerend ook hoe die al zo lang vergeten personen toch zoveel mensen weten te intrigeren. Karel heeft er zowat een dagtaak aan en ik kon ook niet stoppen met zoeken. Mijn vader was destijds, na zijn pensionering ook van plan om de familie-stamboom uit te zoeken maar kwam nooit verder dan de geboortedata van zijn ouders en grootvader (mijn overgrootvader dus). Het is met de komst van Internet ook wel een stuk makkelijker geworden; daar waar je vroeger archieven moest uitpluizen hoef je nu niet meer achter je PC vandaan te komen: Kortom, Leve de Informatie Maatschappij. Het houdt je in ieder geval van de straat zei Karel relativerend.


Ik vermoed een oud gemeentehuis o.i.d.

Geen opmerkingen: