03 januari 2012

Volg de wolken

Anatolische boer
"Volg de wolken", een schitterend boek van de hand van Marcel Kurpershoek, mij ter lezing geadviseerd door Jaap C, broer van mijn goede vriend Peter C. Het boek volgt in beginsel de reis van Xenophon, beschreven in de Anabasis, de tocht van de tienduizend; een grote groep van Griekse huursoldaten die 400 jaar BC verdoold raakte in Oost Turkije, het hedendaagse Anatolië en met heel veel moeilijkheden de weg naar de (Zwarte) Zee vond. De uitdrukking: "Thalassa, thalassa!" komt van deze reis. Maar feitelijk is "Volg de wolken" toch vooral een boek dat gaat over de geschiedenis van Turkije in de twintigste eeuw en haar gevolgen voor de diverse bevolkingsgroepen en religies. Nationalisme, het verdrijven van de (christelijke) Armeniërs, van de al duizenden jaren in Turkije gevestigde Grieken, de wonderlijke samenwerking met resp. de verdrijving van de Koerden. Dit alles geïllustreerd op een wijze zoals Frank Westerman die hanteert in zijn in Europa spelende speurtochten. Uiteindelijk heeft "Volg de wolken" niet zo gek veel met de tocht van Xenofon c.s. te maken, evenmin met het zoeken naar verloren (goud)schatten van de verdreven christenen zoals de autochtone bevolking meestal denkt. Het geeft mij veel te denken over Turkije; ik had er nog eens heen gewild vanwege de overblijfselen van de Griekse cultuur die krachtdadig in 1923 werd verdreven. Kurpershoek heeft het over de schitterende restanten waarvan de bewoners zijn verdwenen. Daar heb ik niet zo'n uitgesproken behoefte aan eerlijk gezegd.
Overigens kan ik iedereen zowel het boek van Kurpershoek als het boek van Xenofon ter lezing aanbevelen.
PS Veelal steek ik het niet onder stoelen of banken dat ik niet zo veel op heb met NLse auteurs, maar daar kom ik toch steeds meer op terug, hoewel ik Grunberg met nadruk niet wil betrekken in deze lofzang. Maar, de onderzoeksjournalistieke benadering van schrijvers als Frank Westerman, Marcel Kurpershoek, Annejet van der Zijl en Theo Toebosch acht ik zeer hoog. Overigens ook Cees Nooteboom als romanschrijver; "Rituelen" vond ik een heel bijzonder boek.
Ik zal mij voortaan onthouden van dergelijke negatieve opmerkingen; die hangen kennelijk meer samen met mijn onbekendheid met de NLse literatuur dan met het zgn. ontbreken van kwaliteit.

Geen opmerkingen: