De Bridge Paasdrive 2012

De paasbroden die ik had gebakken voor de Paasdrive van de Bridgeclub
 (er ontbreken er nog twee!)

Dat was wel even wennen aan het idee toen we gevraagd werden om de Paasdrive te organiseren voor Bridgeclub Groenekan. Maar gaandeweg kwamen we op ideeën hoe we het zouden gaan aanpakken: Roos had al snel een leuke manier gevonden uit een boekje van de Bond over "feestdrives"; het zou Scrabble bridge worden. Ik heb me, u raadt het al, vooral gestort op de culinaire aspecten. En zo heb ik twee dagen lang paasbroden staan bakken. Eerst vier stuks met (te) veel noten. Er zaten zo veel noten in dat het brood uiteindelijk moeilijk te snijden was. 

We hadden zo veel spullen te vervoeren dat we twee keer met volle fietstassen moesten rijden; prijzen, versiering voor de tafel, paastakken en kilo's broden. De dames van het HF Witte dorpshuis hadden de zaal al prachtig ingericht en stelden van alles, dat wij nodig hadden om "het voedsel" te presenteren ter beschikking. Tafel opmaken, versieren, ham uitserveren op bordjes, prijzen netjes uitstallen en brood smeren; een heel werk waar we gelukkig heel vroeg mee begonnen waren. We waren op tijd klaar voordat de leden binnen kwamen. Het rook heerlijk in de zaal bij binnenkomst door de Ibericoham en het paasbrood.

De organisatie van het Bridgen zelf werd door de technische commissie verzorgd; dat was een heel veilig gevoel. En verder hielpen de dames en heer van de evenementencommissie ons met raad, daad en ondersteuning.

De avond zelf was ontzettend gezellig; er waren 40 paren aanwezig en iedereen had er zin in. 

Roos hield een heldere introductie; het motto van de drive was "reizen", de prijzen waren afkomstig uit verschillende landen van Europa en van Texel! Verder legde zij de beginselen uit van het Scrabble bridge.

Tot mijn verbazing verdween het paasbrood als sneeuw voor de zon en is alles tot aan de kruimels toe opgegaan; deels lekker besmeerd met boter van de bekende zuivelboerderij "Boom en Bosch". Iedereen zat heerlijk te bridgen en sprokkelde zo de 24 letters bij elkaar. Hiermee moest aan het eind van de avond een woord of zin worden geformuleerd. Iedereen deed zijn uiterste best; het viel Roos en mij niet mee om uit te maken wat wij de leukste, mooiste of toepasselijkste zin vonden. Er konden slechts twee winnaars zijn maar gelukkig voelde niemand zich tekort gedaan. De overige prijzen waren voor het bridgen; deze prijzen gingen naar de 3 eersten van de drie lijnen en naar de nummers 11. Voor de technische commissie hadden we als blijk van waardering een doos chocolade truffels. Met een heel warm gevoel hebben we de zaal weer opgeruimd en fietsten we naar huis; nu met lege tassen. De volgende ochtend heb ik van genoegen nog na zitten sudderen in de trein naar den Haag.