De waterleidingduinen

Fraai uitzicht in de waterleidingduinen

Nog nauwelijks hersteld van m'n verkoudheid heb ik donderdag met prachtig weer gewandeld met Huib. Als gewoonlijk had Huib de bestemming en het reisschema bepaald terwijl ik me beperkte tot de koek en zopie. De bestemming werd gevormd door de Waterleidingduinen; we startten bij station Hillegom. Huib had me al aangekondigd dat er veel herten liepen in deze duinen. We waren dan ook danig teleurgesteld toen we er geen enkele zagen. Daarentegen was het landschap schitterend; prachtige duinen en een verrukkelijke stilte. Na een vergeefse zoektocht naar een bankje besloten we maar om genoegen te nemen met een steilrandje aan de kant van het pad. Koffie en appeltaart smaakten er niet minder om. We gingen verder en uiteraard was er als gebruikelijk tweehonderd meter verderop een bankje met prachtig uitzicht; we moesten er natuurlijk smakelijk om lachen want dit gebeurt ons telkens weer!

Op het laatste stuk moesten we er nog stevig aan trekken om op tijd, d.w.z. voor 16.00 uur in te kunnen checken op station Heemstede Aerdenhout. En ...... daar zagen we in de buurt van uitgang Vogelenzang niet alleen tal van damherten, hindes en jonge dieren, maar we hoorden ook het burlen van bokken; alsof er een middelbare scholier keihard boeren staat te laten, zo klinkt het ongeveer dat burlen. Daar gaan sommige natuurliefhebbers 'smorgens vroeg of juist heel laat voor naar de Veluwe om het aan te kunnen horen.

Een bok tussen het struweel,
omringd door fotografen

Nergens voor nodig; ga maar naar de waterleidingduinen; de herten zijn daar werkelijk een plaag aan het worden en het burlen kun je alom horen; op enig moment hoorden we meerdere bokken tegelijk als riepen zij of we wel naar hen wilden luisteren.
Eerlijk gezegd liep het water me in de mond; ik had wel zo'n malse lende van zo'n fraai-geoogde hinde of zo'n jong dier op mijn bord gewild! Stevig aangebraden en zachtjes verder gestoofd. Met wilde bosuitjes en een wijnsausje met cranberrie compôte, mmmm. Gebakken Opperdoesjes erbij, toefje rode kool. En dat liep daar zomaar rond! Ze waren zo tam; er wordt duidelijk niet gejaagd in dit deel van de duinen. Volgens Huib breken ze ook uit naar buiten het gebied en beginnen ze een gevaar te vormen voor het verkeer; net als de ganzen en het vliegverkeer. Ik stel mijn keuken graag beschikbaar zoals duidelijk moge zijn.