Etappe 1 van het Marskramerpad

Schloss Bentheim 

In december heb ik het boekje van het Marskramerpad aangeschaft. Het loopt van Bad Bentheim, net over de grens in Duitsland, via Oldenzaal, Deventer, de Veluwe, Utrechtse Heuvelrug, plassengebied, Breukelen, via de Zuidhollandse Veenweide gebieden naar Leiden en Den Haag. De delen hier in de buurt van Bilthoven hebben we natuurlijk al vele malen gelopen, maar die oostelijke gebieden wat minder. En zo zat ik vanmorgen om half zeven op het station te wachten op de stoptrein die maar niet wilde komen. Alweer iemand die het leven niet meer zag zitten; het begint akelige vormen aan te nemen hier in Bilthoven; al het derde geval in een paar weken. Forensen op het station gaven onterecht de NS al de schuld; zal wel weer ondeugdelijk materiaal zijn. Het valt ook niet mee om om half zeven al gedonder met de trein te hebben. Op het station kwam ik nog een oude kennis van de trein tegen; lang niet gezien. De stoptrein uit Zwolle ging weer terug, dus even later dan gepland was ik toch op weg naar m'n overstap in Amersfoort.
En zo liep ik dan even voor negenen in Oldenzaal; er was op maandagmorgen uiteraard niets te doen en ik moest ook weer snel terug om de internationale boemel van 9.42 naar Bad Bentheim te halen. Was er lang niet geweest op dat imposante kasteel. De eerste keer was met collega Ton R. van het CLB, een echte tukker, zo'n 35 jaar geleden met Pasen. Ik was er later nog een keer met Roos. En dan nu weer; imposant slot, maar eerst ........ en daar had ik echt naar uitgekeken: een stuk Duitse taart, stachelbeerentorte mit eine Tasse Kaffee. Ik heb ervan genoten. Om half elf definitief op weg; sjaal en trui opgeborgen; het werd al snel zonnig en warm en vooruit met de geit.
Eigenlijk was ik van plan om het heel rustig aan te doen en pas om half zeven weer terug te keren vanaf Oldenzaal. Maar ik maakte flink tempo; het was schitterend weer en voor ik het wist was ik eigenlijk daar waar ik een bus kon nemen. Die kwam binnen vijf minuten en ik zat om drie uur op het station Oldenzaal. Van de treinreis terug heb ik verdraaid weinig meegekregen; in de Intercity van Hengelo naar Amersfoort heb ik het slaaptekort van de nacht volledig ingehaald.
Kopje thee gedronken bij de verraste Roos; ze had me nog niet terug verwacht zo vroeg. Heerlijke dag gehad. Het marskramerpad wil ik dit seizoen voor een belangrijk deel gaan doen, althans de onbekende stukken waaronder een oversteek van de Veluwe van Hoensbroek naar Stroe.