De verbondenheid met de aarde

Schematisch plaatje van hoe mycorrhiza schimmels
zorgen dat mineralen worden vrijgemaakt voor de boom.

Eén van de boeken op mijn nachtkastje is:"Het bomenboek" van de hand van Koos van Zomeren; ik kreeg het ter lezing uitgeleend van Chris, buurman van Roos. Geen boek om in één adem uit te lezen; wel een boek dat je regelmatig aan het denken zet. Gisteravond las ik het hoofdstuk over zwammen, feitelijk grote netwerken, mycelium geheten die als bloeiwijze de paddenstoel kennen. De meest intrigerende vind ik wel de mycorrhiza, schimmels die in zeer nauwe samenwerking met bomen zorg dragen voor het vrijmaken van voor de groei noodzakelijk mineralen uit de anorganische grond waarop de betreffende boom groeit. Realiseer je dat deze vrijgemaakte mineralen hiermee ter beschikking komen van het hele eco-systeem, dus niet alleen voor de boom maar ook voor andere organismen, inclusief mens en dier.
Fascinerend vind ik die tussenschakel tussen dode en levende natuur; de mycorrhiza (Lat: wortel-schimmel) die de dode natuur, de anorganische grond, ontsluit en daarmee bruikbaar maakt voor de plant en daarmee voor alle organismen die uiteindelijk op hun beurt afhankelijk zijn van de plantenwereld en dat zijn alle organismen; alle levende organismen zijn voor hun metabolisme afhankelijk van de zonne-energie die door planten wordt vastgelegd en daarbij ook mineralen en sporenelementen nodig hebben.
Deze bespiegeling hangt natuurlijk ook samen met de geestesstemming die bij mij is ontstaan na de demonstratie van gisteren tegen de onverantwoordelijke onnatuurlijke wijze van voedselproductie, maar vooral ook uit bewondering voor de schoonheid van de natuur waarin alles met elkaar samenhangt. Laten we daar collectief zuinig op zijn!