Vogels kijken op Lesbos

De trouwe kijkers van deze Weblog zullen hebben gemerkt dat er vanaf 6 mei niet meer is gepubliceerd. Maar weest niet bevreesd want ik ben niet gestopt, nee, ik was met een tweede natuurreis van SNP mee. Deze keer een vogelreis naar Lesbos. Het vliegtuig zou , vrijdagmorgen 3 mei al om 5.30 uur vertrekken. Dat is verdraaid vroeg als je naar het vliegveld wilt gaan op de wijze zoals ik dat bij voorkeur doe: wandelen naar station Utrecht CS en dan de nachttrein naar Schiphol. Poeh, ik vertrok om half twee van huis; Roos was zo lief om me uit te zwaaien; flink doorgestapt naar Utrecht. Natuurlijk geen mens op straat; pas in Utrecht wat studenten op de fiets en in de binnenstad was het zelfs behoorlijk druk met allemaal etenstentjes die gewoon open zijn zo middenin de nacht.

Om 3.07 vertrok keurig op tijd de nachttrein. Ik zocht een plekje in de stiltecoupé, maar daar hield niemand zich aan; luid gekakel van een stel spaanstaligen. In de coupé verderop lag een plasje kots, achtergelaten door een feestganger neem ik aan. Even verderop neergestreken naast een stel jonge knullen, ik vermoed dat zij in modern Nederlands nerds genoemd zouden worden en die vanaf Utrecht CS tot Schiphol, waar ik de trein zou verlaten met een nuchtere ernst computerspellen zaten te bediscussiëren, gekleed in heldhaftige, krachtig bespijkerd schoeisel en kleding.

In een coupé verderop een stel jongens die hash zaten te roken. Het was wat in die nachttrein, maar ik arriveerde keurig op tijd op Schiphol. Bij de incheck zag ik Adriaan al staan. Ik moest verderop inchecken en had (gelukkig) geen koffers. Meteen doorgelopen en zo zat ik veel te vroeg als één van de eersten bij de "slurf". 

Van dat vroege vertrek kwam niets want er was iets mis met het bagage-verdelingscentrum zodat de koffers niet bij het vliegtuig kwamen. Daardoor vertrok het vliegtuig 1.30 uur later dan gepland; en daar was ik zo vroeg voor vertrokken?! Bij aankomst op Lesbos bleek van een fors aantal van onze reisgenoten de koffer niet te zijn gearriveerd. Ik begrijp nu goed waarom Michael O'Leary van Ryanair nog niet eens voor niets gebruik wil maken van Schiphol; dat heeft de menselijke maat ver overschreden en dan werkt het niet meer net zo min als mega-scholen en mega-ziekenhuizen.

Maar Transavia zorgde weer voor een voortreffelijke overtocht naar, wat die week zou blijken, een weergaloos mooi eiland met een keur aan vogelsoorten waarvan ik het bestaan voordien niet eens vermoedde.