Beeld van Jan Wolkers in Leiden

Beeld van Moeder en Kind
(Jan WOlkers 1958)

Vorige week heb ik met Huib gewandeld van Leiden naar Alphen aan de Rijn; een wandeling door het groene hart. Huib weet altijd weer een fijne wandeling te bedenken; hij trekt tracks (leuke woordspeling, al zeg ik het zelf har har) van Internet en laadt deze op de GPS; werkt nog beter dan de wandelboekjes waarmee ik het meestal doe (vooral omdat ik zo onhandig ben met tracks en de GPS helaas).
Zo liepen we door Leiden; over de wallen van de oude stad; onderweg een ontzettend leuke plek waar we koffie hebben gedronken. Eigenlijk stopten we daar omdat ik nog wat van mijn ochtendthee kwijt moest, maar ik stelde voor om aldaar een bakkie te doen met een stuk appeltaart. "Geen straf" vonden wij beiden. Even verderop werd ik getroffen door een prachtig brons: "dat is vast van Jan Wolkers", zei ik tegen Huib en we gingen even kijken. Nergens aan het beeld, noch de sokkel was te zien wie de schepper van dit fraais was.
De volgende morgen kreeg ik een mailtje van de altijd attente Huib: Chapeau, het beeld is inderdaad van Wolkers, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_beelden_in_Leiden en zoek naar 'Plantsoen'. Het resultaat ziet u hiernaast. Als ik me goed herinner wordt aan de creatie van dit beeld gerefereerd in de liefdesroman "Turks fruit". Olga moest niets weten van een baby; zal ik nog eens opsnorren; prachtig boek.