Een onverwachte ontmoeting in Amsterdam

Uitzicht over het Noord Hollandse landschap vanaf een brug in Grootschermer

We hadden vandaag een wandeling gepland met Huib. Uit zijn verzameling wandelingen, ergens in een schoenendoos had hij een folder opgediept met een wandeling die hij "altijd nog een keer" wilde gaan lopen: een rondwandeling vanuit De Rijp via Grootschermer. Het zou vandaag niet zo erg heet worden, dus uitstekend wandelweer, zo liet het zich aanzien. Dat viel echter een beetje tegen, of mee, hoe je het maar bekijkt, in ieder geval niet het favoriete weer voor Huib. Het werd steeds warmer, zelfs zo heet dat ik er een zonnepetje bij opzette. Maar de omgeving was weer wonderschoon; door het Noord-Hollandse landschap met allemaal sloten en vergezichten; over dijken, tussen de koeien en natuurlijk door de prachtige zeventiende eeuwse dorpsgezichten van de Rijp, Graft en Driehuizen. In dat laatste plaatsje hebben  we de wandeling onderbroken voor een verukkelijke versnapering, koffie met appeltaart en koel helder water.
Uiteindelijk waren we pas om 17.00 uur in de Rijp terug voor de bus naar Amsterdam waar we rond 18.00 uue aankwamen. We konden daarom niet inchecken voor 18.30 uur, maar moesten nog wat tijd verbeiden. Maar daarom niet getreurd. Roos wilde mij nog altijd een leuk plekje laten zien dat ze bij één van haar zwerftochten door Amsterdam had ontdekt. Ik sjokte met haar mee door het gloeiend hete maar ook heel gezellige Amsterdam, moe van twee dagen wandelen. Alle terrasjes vol met mensen; op straat was het een drukte van belang. En daar aan het eind van de Nes, bij de brug en het sluisje was een bakkerszaakje, "de laatste kruimel", met een piepklein terrasje; dat terrasje bedoelde Roos; en ze heeft gelijk, het is één van de gezelligste plekjes in de binnenstad: uitzicht op het water waar nu af en aan bootjes voeren.

Het piepkleine terrasje bij andere gelegenheid gefotografeerd.

Op het terras kwamen we in gesprek met een jong Duits stel uit München dat helemaal enthousiast was over Amsterdam. Zij wilde zelfs een beetje NLs leren. Ze bleken beiden ook erg van de klassieke liedkunst te houden en van klassieke muziek in het algemeen. Een dag met een strik eromheen zou ik willen zeggen.

Für unsere deutsche freunden ein Versuch zum Übersetzen von "Alle terrasjesvol etc." ab:
Auf alle Terrassen waren Leute die gemütlich plauderten. Am Ende der Nes, am Brücke, da war unseres Ziel: eine kleine Konditorei: "de laatste kruimel", mit eine Mause Terrasse; die Roos hat recht, es ist eine der schönste Stellen in der Innenstadt, das Kanal mit Schiffe, das Aussicht und so alles. Am Terrasse haben wir ein junges Par aus München kennen gelernt. Die wollten gerne ein Bisschen Holländisch lernen. Die zwei liebten die klassische Liedkunst und die Klassische Musik im algemeinem auch gerne, genau so wie wir. Ein Tag mit einem grünen Band darum, möchte ich mal sagen.

En Huib heeft het gelukkig goed overleefd aldus zijn mails een dag later.