26 november 2013

Den Briel

Antieke vuurtoren en
vestingswerk met kanonnen
Hij eindigde 300 jaar voordat ik werd geboren: de tachtigjarige oorlog; bevrijdingsoorlog van de lage landen tegen Spanje de souverein van Nederland. Karel V, Philips II, in onze ogen ursurpators; de Spanjaarden zelf dachten daar natuurlijk heel anders over en beschouwden die Nederlanders als opstandelingen. Die oorlog c.q. opstand duurde van 1568 tot 1648 en werd besloten met de vrede van Münster. Merkwaardigerwijs waren die jaren voor die zelfde lage landen ook jaren van voorspoed. De 17e eeuw, de glorie eeuw van de Nederlanden was voor een deel tijdens die zelfde oorlog. Het twaalfjarig bestand betekende handel en voorspoed; er was zelfs handel met de vijand Spanje. Niets nieuws onder de zon.
In die oorlog speelden "de Oranjes" een belangrijke rol. Willem de Zwijger, de vader des vaderlands genoemd, was de aanvoerder. Zijn broers Frederik Hendrik en Maurits waren na hem ook legeraanvoerders. Het waren geen geregelde troepen zoals Machiavelli dat noodzakelijk acht voor het voeren van een oorlog, maar huurtroepen of halve bandieten zoals de Watergeuzen die den Briel op slinkse wijze bij toeval op de Spanjaarden veroverden. En in dat Den Briel waren Roos en ik vandaag om verder te gaan met het Deltapad dat loopt van Hoek van Holland naar Bergen op Zoom. 
Maasvlakte met kolencentrale
Met de bus opnieuw langs de enorme destillatie installaties van de Botlek; door de landerijen van Voorne met aan de overkant de rokende pijpen van allerlei fabrieken en dan de karakteristieke plompe toren van Brielle zoals Den Briel heden heet. Uitgestapt en verder waar ik gisteren was gebleven.
Eerst maar eens koffie met appeltaart zoals dat hoort en toen verder door het fraaie oude stadje. Een gedenkteken voor Jacob van Maerlant die hier koster was; fraaie gevels uit vervlogen tijden; verder richting van Oostvoorne langs de Brielse Maas. Was best een aardig pad maar de industrie domineert hier de omgeving wel heel sterk; het stinkt overal een beetje. Aan het eind van de wandeling was de tegenstelling tussen links en rechts van de wandeling wel heel groot. Rechts in de verte de Maasvlakte met een enorme kolencentrale en een forse herrie die overal doordrong; links prachtig duinlandschap met duindoorns en veel ander struikgewas. Werkelijk prachtig. In Oostvoorne hebben we bus 103 naar Spijkenisse genomen en verder weer terug naar Utrecht waar we een lekker harinkje hebben gegeten.

Geen opmerkingen: