Jan Brokken en het nieuwe schrijven

Ik wilde zijn boek "In het huis van de dichter" het liefst uit hebben voor ik met Cyria aan de wandel zou gaan; zij had mij dit boek geadviseerd en ik had het nog maar net in huis. Dat noopt tot snel lezen en dat lukte met dit boek wonderwel; moet je niet proberen met Stendhal of Nabokov; bij deze schrijvers van "haute literatuur" wil je iedere zin doorproeven; Jan Brokken schrijft zo extensief dat je kunt volstaan met het lezen van de eerste zin van iedere alinea. Pas wanneer je de draad een beetje dreigt kwijt te raken dan moet je de voorgaande alinea erbij nemen.
Wil niet zeggen dat het hele boek een soort verdund aftreksel is hoor. De laatste hoofdstukken heb ik van de eerste t/m de laatste zin gelezen.
Toen ik met Huib wandelde bleek dat hij bij het lezen van een ander boek van Jan Brokken ook het gevoel had dat hij vaak wat al te uitgebreid van alles zat te omschrijven terwijl het bondiger toch aangenamer lezen zou zijn geweest.
Volgens mij komt het door het gebruik van de tekstverwerker; je schrijft een verhaal kort en bondig uit (de eerste zinnen van de latere alinea's) en vult dit dan later in. Het was me bij een andere, niet nader te noemen schrijver ook al opgevallen dat je je moeiteloos kon beperken tot de eerste zinnen van de alinea's zodat je razendsnel door het boek gleed. Dit soort boeken zouden wel eens het product kunnen zijn van een nieuwe, technisch gefaciliteerde manier van schrijven: "het nieuwe schrijven" dus.