15 oktober 2014

Niet zomaar een bocht in de weg

Om een vlotte reis terug naar huis te hebben was ik gisteren al om 16.05 met de bus vanuit Brugge vertrokken; het is een uursdienst. Daarna met de pont en was ik om 18.00 uur in Vlissingen NS station. Dan kan ik nog niet gratis inchecken met mijn Dalvrij abonnement. Was wel lekker even om een frisse neus te halen; ik had toch weer 2 uur gereisd intussen. Eerst even naar de sluizen en toen de pontweg af gelopen. Toen schoot mij te binnen dat dit de weg met verderop de (scherpe) bocht is waar jaren geleden dat meisje van 7 jaar was dood gereden door een motorfietser; een gebeurtenis waar ik vaak aan terug heb gedacht; zo'n jong, vrolijk kind op de fiets en zo'n idioot op een motorfiets die zo hard mogelijk natuurlijk van de pont afreed en uit de bocht was gevlogen, nog geen 200 meter verder, een kind verpletterend; afschuwelijke gebeurtenis. Maar zou er nog iets zijn dat daaraan deed herinneren. Ik moest er even heen.
Ik liep langs het hek met betonnen paaltjes en realiseerde me dat die getuige waren geweest van deze gebeurtenis; zoals het stukje prikkeldraad dat ik ooit meenam van het slagveld van Verdun getuige was van het geweld waarbij al die duizenden soldaten zijn omgekomen; het verroeste stukje prikkeldraad ligt in mijn rariteitenkabinet; het meisje is vaak in mijn gedachten.
Er stond een eenvoudig granieten monumentje ter nagedachtenis van Laura die hier op zevenjarige leeftijd was omgekomen door toedoen van een racende motorrijder op koninginnedag 1994. 

Geen opmerkingen: