Storm in Laaxum

Haventje van Laaxum in de storm

Tineke had ons de eerste avond van ons verblijf hier in Rijs al geadviseerd om naar het kleinste haventje van Friesland te gaan: de vissershaven van Laaxum. Het waaide behoorlijk in de buurt van het hotel; we namen de bus tot de halte Mirns en liepen via Mirns door naar Laaxum (waar je op werkdagen met de buurtbus van Stavoren naar Hemelum uurlijks kunt komen!). Een klein plaatsje met een klein haventje waar 1 vissersbootje lag. Volgens een bordje werd dit bootje nog bevaren door de kleinzoons van de oorspronkelijk visser/eigenaar van deze schuit. Verder zag je bij ieder huisje een informatiebordje: grappig. Roos was er meer van onder de indruk dan ik. Hier zag ik overigens wel de informatie over de kliffen; keileembulten, achtergelaten door een van de ijstijden. Zij hebben het afkalven door de zee behoorlijk weerstaan. In de loop der tijd zijn ze wel wat afgegraven; de zwerfstenen werden gebruikt voor de bebouwing en voor de aanleg van wegen en het keileem waarschijnlijk ook voor verstevigingswerkzaamheden. Maar ze zijn nog prominent aanwezig. Graag had ik het Roode klif nog willen bezoeken maar het waaide echt te hard.

Het waaide keihard en de wind kwam van de zijkant; zowel heen als terug moesten we moeite doen om ons staande te houden. Vlakbij Mirns was een vogelschuilhut; ik stelde voor om daar even voor de wind te gaan schuilen. Een drekzooi; we konden maar heel moeilijk in het bouwsel komen; het was gelukkig open; even luwte. Maar daarna weer snel verder want dan konden we de bus terug weer halen. Het was maar voor enkele haltes, maar we waren die wind spuugzat.

Uitgestapt bij hotel Jans en daar heerlijk appelgebak en koffie genuttigd. De oudste dochter van de familie kwam er gezellig bij zitten met haar knipwerkje voor school.

's-Middags toch nog even op het bankje gezeten en naar de Kyte-surfers gekeken. Het waaide harder dan gisteren dus waren de sprongen nog spectaculairder.

's-Avonds de laatste bridgeronde van 24 spellen. Het is zo gek, maar dan ken ik de mensen en zit er zo relaxed en prettig te spelen. We haalden weer iets onder de 60% en waren dik tevreden. Had ik na de eerste avond zo'n gevoel van: "man, stop er toch mee!", daar heb ik nu toch echt anders besloten; het systeem van Roos en mij is echt te mooi en het spel (pardon, de sport) is echt te fijn om het te laten schieten. Maar niet meer iedere week; dat is niks voor mij.