Koud en winderig

Lunchen met bier, nootjes, stroopwafels, bananen en Griekse kaas

Vandaag zijn we precies een week op weg; liep ik daar middenin de nacht, dik ingepakt voor m'n gevoel; het was behoorlijk koud onderweg naar het station. Maar al lopend kreeg ik het zo warm dat ik de (in het bos gevonden) sjaal maar ergens opzichtig achter heb gelaten: "heb ik toch niet nodig op Lesbos", dacht ik ten onrechte. Want het was hier zo koud - ik kan zeggen was, want vandaag lijkt het voor het eerst warm te gaan worden - dat ik m'n warme lange onderbroek en al m'n laagjes heb aangehad gedurende de hele week en de sjaal best had kunnen gebruiken. De blauwe muts heb ik zelfs iedere nacht op gehad, zo koud was het in de verschillende onderkomens; hotels zou te veel gezegd zijn, afgezien van hier in Blue Bay, een naar Griekse begrippen voortreffelijk hotel.
Mooie wandeling gemaakt vandaag; eerst langs het moeras en dan de berg op en langs het water van de baai, door naaldbossen en olijfgaarden. Onderweg kwamen we nog twee franse dames tegen waarmee ik nog wat heb gepraat; zij woonden al enkele jaren hier op Lesbos. Er lag een dode roodstuit zwaluw; het is te koud voor die beestjes; ze komen hier uitgevloerd en hongerig aan na de trek en vinden dan geen voedsel. We vonden even verderop ook een dode huiszwaluw. De natuur kent geen pardon.
Verder naar het plaatsje Skala Loutro, een uitgestorven dorpje waar ik tot verbazing van de broers een winkeltje herkende; er stond een weegschaal en de deur stond open, dan is het per definitie een winkel. Ingeslagen voor de lunch, dat wil zeggen flink wat pils voor de broers en voor mij bananen en kaas en natuurlijk een zak witte bonen om mee naar huis te nemen; zeg nou zelf, wat moet een mens zonder witte bonen?!
Op een pleintje hebben we "geluncht" en rustig weer terug gewandeld naar het hotel waar we vervolgens fantastisch lekker paaslam hebben gegeten; smaak en toebereiding waren toppie!