Spaanse meesters uit de Hermitage

Indrukwekkend schilderij over de gruwelen van de Spaanse burgeroorlog. 

Een paar weken geleden kreeg ik ter gelegenheid van mijn verjaardag een verjaardagskaart van Lien. Op de kaart stond niet alleen een verjaardagswens maar tevens de boodschap dat Lien bij het opruimen het oude notulenboek van PROIRA was tegengekomen met de opmerking dat ik daar ongetwijfeld in was geïnteresseerd. En zo was ik vandaag voor het eerst sinds jaren weer eens op bezoek bij mijn voormalige echtgenote en haar partner Ko. Voordat we het zouden vergeten overhandigde ze mij het oude notulenboek. Het kostte me moeite om het niet direct te gaan bekijken; mijn nieuwsgierigheid was groot. Maar we hadden elkaar lang niet gezien of gesproken en dat hebben we in enkele uren goed gemaakt. Wat er zo al aan gebeurtenissen had plaatsgevonden wisselden we uit. Vooral toch wel ernstige zaken met ziekte en dood maar tot slot ook over vakantieplekken en over gezond voedsel uit de moestuin. Zo adviseerden Lien en Ko mij op mijn verzoek over hun favorieten in Italië. De omgeving van Assisi, de provincie Umbria heeft hun voorkeur zelfs boven Toscane. En Lien wilde graag weer eens verse bonen uit de moestuin van Theo. En zo hebben we direct afgesproken dat ik die langs zou komen brengen zodra ze voorhanden zijn.
Vervolgens ben ik nog naar de Hermitage gegaan; altijd een mooi museum met een steeds wisselende tentoonstelling. De Spaanse meesters had ik nog niet gezien; Roos was er niet van onder de indruk; daarom was ik er ook nog niet heen geweest. Maar nu ik toch zo dicht in de buurt was. En inderdaad, was ik ook niet echt onder de indruk van wat er hing. We zijn toch wel erg verwend met onze musea vol Hollandse en Vlaamse meesters en natuurlijk de Haagse school en Vincent van Gogh. Ook bij onze bezoeken van het Prado waren we overigens niet onder de indruk van de oude Spaanse meesters. Die religieuze kunst vind ik sowieso niet te pruimen met al die lijdzame gezichten met de smekende blik naar boven.
Waar ik wel sterk van onder de indruk was betrof de film die getoond werd in de bibliotheek. Daar werd veel meer verteld over de achtergrond van Goya, Gaudi, Dali en Picasso, de echt grote Spaanse meesters. De burgeroorlog en de moorddadige veroveringen door Napoleon hebben in de schilderkunst hun spoor nagelaten. Goya en Picasso met name hebben de rampspoed vastgelegd in hun werken.
Vervolgens ging ik op weg naar Gouda; naar mijn zwangere dochter en echtgenoot. Druk daggie.