07 december 2016

Een nieuwe kennis

De laatste weken loop ik behoorlijk te kwakkelen; heb al twee maanden hoofdpijn, niet heel ernstig maar wel iedere dag en als ik m'n hoofd beweeg doet het zeer; straalt uit naar m'n nek, kortom het zit me niet lekker. Ik begin er ook over te zeuren met anderen en dat doe ik niet gauw. Gisteren met Cyria en van de week ook over de e-mail met vriend Dick en natuurlijk met Roos. En zo langzamerhand werd het toch wel eens tijd om naar de huisarts te gaan.
Vanmorgen belde ik naar de assistente en deed mijn verhaal. Volgens mij was ze er ook niet helemaal gerust op en ik kon vandaag al direct terecht. Al die aandacht van m'n dierbaren en de assistente deed me veel en ik was er gewoon door geëmotioneerd. Nou ja, raar misschien om dat in een Blog te schrijven, maar het was nou eenmaal zo.
Vandaag ook de derde bijeenkomst in het kader van de HoVo cursus "Moderne stedenbouw". In de pauze sprak ik Jan aan; bij de eerste cursusbijeenkomst hadden we al contact en merkten we ons beider interesse in de natuur en wandelen al op. We spraken toen af dat we een keer samen op pad zouden gaan en zo stelde ik vandaag voor om na afloop van het college een rondje langs de Kromme Rijn te gaan lopen en zo geschiedde. En dat is altijd weer zo ontzettend leuk wanneer je al wandelend intensief met iemand die je nog niet zo lang kent van gedachten kunt wisselen.
Toen we uitgewandeld waren en afscheid hadden genomen zag ik dat ik wel direct door moest naar het spreekuur van de huisarts. Nog even naar huis en wat anders aangetrokken en direct door naar de praktijk.
Ik deed mijn verhaal bij de dokter; de hoofdpijn was begonnen alweer ruim twee maanden geleden na een wel heel intensieve behandeling bij de mondhygiëniste. Tijdens het gekotter en gekrab vroeg zij niet voor niets: "gaat het nog". Ja, het ging toen nog wel, maar 'smiddags - ik was met Roos op wandelweekend op de Hoge Venen - kreeg ik een stekende hoofdpijn die enkele dagen duurde en overging in de zeer langdurige hoofdpijn waar ik nu nog steeds last van heb en die maar niet minder wordt.
De dokter deed de nodige diagnostiek en verwees mij naar een manueel therapeut waar ik dankzij zijn telefoontje ook direct morgen al terecht kan. Al die positieve aandacht doet me wel veel goed; voelt al een stuk beter.

Geen opmerkingen: