Bilbao

De karakteristieke vormen van de architectuur van Frank Gehry

Na de vlucht en een eerste kennismaking gisteravond hebben we vandaag uitvoerig van Bilbao genoten. Natuurlijk eerst naar het Guggenheim museum. Roos gidste ons langs de rivier; het is allemaal niet zo groot dus al snel kwam het karakteristiek gebouw van architect Frank Gehry in het vizier. Schitterende lijnen, enorme raampartijen en een bekleding van metaal; naar ik heb horen verluiden van het bijzondere metaal Titanium. Enkele jaren geleden zag ik bij mijn bezoek aan LA met vriend Peter C. het tweeling gebouw, dus helemaal nieuw was het niet voor me maar ik was er toch weer sterk van onder de indruk.
Het gebouw voelde meer als een kunstwerk aan dan het tentoongestelde. Natuurlijk ligt het aan mij, maar het kon mij echt niet bekoren. Daar waar ik eigentijdse muziek langzaam maar zeker begin te appreciëren ervaar ik de moderne beeldende kunst toch vooral als dwaas.

Deze vormen in het interieur zijn een lust voor het oog,
bergelijkbaar met de pracht van het interieur van
de Sagrada familia in Barcelona

Het meest stuitend vond ik wel het klodderwerk van onze landgenoot Willem de Kooning dat hij zo onbeschaamd de naam “Villa Borghese” had gegeven, juist de naam van een plek met de mooiste kunst die je je maar kunt voorstellen, de beelden van Bernini resp. van Apollo en Daphne, de David, de vlucht van Aeneas uit Troje en de roof van Persephone. Maar ook het enige schilderij van Rothko dat er hing vond ik ronduit bespottelijk; ik heb het nog uitvoerig van nabij bestudeerd vanwege de verschillende verflagen die hij op elkaar zou schilderen teneinde een speciaal effect te verkrijgen. Niets van dat alles, gewoon slordig schilderwerk.

Vervolgens hebben we door Bilbao gewandeld en hebben we een gezellige plek gevonden om te gaan eten; de Baskische keuken bevalt ons heel goed. Nog wat gezworven door de stad en wat etenswaren ingeslagen voor thuis: verschillende soorten gedroogde bonen, een stuk stokvis en een zak knoflook.